მე შენ წერილებს ველოდი,
დღედაღამ შენზე ვფიქრობდი,
მაგრამ ტყუილად გელოდი,
შენ ამ დროს სხვას ეფერებოდი.

მთვარიან ღამეს ვაქრობდი,
მე შენ სინათლით გელოდი,
შენ ამ დროს სხვისთვის თბებოდი,
მე კი უშენოდ ვკვდებოდი.

უშენოდ ვეღარ ვტკბებოდი,
არ ვიცი სხვას რას ვერჩოდი,
უსიტყვოდ ვეღარ ვდგებოდი,
სხვის სილამაზეს მე ვგმობდი...

უჩემოდ სხვისგან თბებოდი,
უშენოდ წამს ვეფერებოდი,
ისევ და ისევ ვკვდებოდი,
და ნაიარევს ვერ ვფლობდი...